-
1 wyrzekać się
wyrzekać się [vɨʒɛkaʨ̑ ɕɛ] < perf wyrzec się>vr1) ( rezygnować z)\wyrzekać się czegoś auf +akk etw verzichten2) ( wypierać się)\wyrzekać się kogoś jdn verleugnen -
2 wyrzekać się
wyrzekać się (-am) < wyrzec się> (wyrzeknę) (G) (wypierać się) sich lossagen, verleugnen (A); (rezygnować) verzichten (auf A), entsagen (D) -
3 wyrzec się
wyrzec się →LINK="wyrzekać się" wyrzekać się -
4 wyrzec się
vr pf→ wyrzekać się -
5 poświęcać
I. vt1) ( składać w ofierze)\poświęcać coś komuś jdm etw opfern2) rel weihen3) ( dedykować)\poświęcać coś komuś jdm etw widmenpoświęcić na coś wiele czasu/wysiłku viel Zeit/Kraft einer S. +dat widmen [ lub für etw aufbringen]konferencja była poświęcona planowaniu przestrzennemu die Konferenz befasste sich mit der RaumplanungII. vr1) ( wyrzekać się czegoś)\poświęcać się dla kogoś sich +akk für jdn [auf]opfern -
6 wypierać
I. vtII. vr1) ( wyrzekać się)\wypierać się kogoś/czegoś jdn/etw verleugnen2) ( nie przyznawać się)\wypierać się czegoś etw [ab]leugnen -
7 pogardzać
vi1) ( odnosić się z pogardą)\pogardzać kimś/czymś jdn/etw verachten, jdn/etw gering schätzen2) ( wyrzekać się)\pogardzać czymś etw verschmähen„Napijesz się kawy?” — „Nie pogardzę!” „Trinkst du einen Kaffee?“ — „Da sage ich nicht nein!“ -
8 wykląć
1) ( wyrzekać się) verstoßen2) rel exkommunizieren, mit dem Bann belegen -
9 wyrzec
-
10 abschwören
См. также в других словарях:
wyrzekać się – wyrzec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie przyznawać się do związku z kimś, z czymś; wypierać się, zapierać się kogoś, czegoś; zrywać z kimś, z czymś, rezygnować z kogoś, z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzec się rodziny, znajomych. Wyrzec się przyjemności,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzekać się — Wyrzec się świata zob. świat 35 … Słownik frazeologiczny
wyrzekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzekaćam, wyrzekaća, wyrzekaćają, reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} skarżyć się głośno na kogoś, na coś; utyskiwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzekał na rodzinę, na swą niedolę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzekać — ndk I, wyrzekaćam, wyrzekaćasz, wyrzekaćają, wyrzekaćaj, wyrzekaćał 1. forma ndk czas. wyrzec (p.) 2. reg. «narzekać na kogoś, na coś, skarżyć się głośno; biadać, utyskiwać» Wyrzekać na dzieci, na zły los … Słownik języka polskiego
wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzekać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrzekać sięam się, zrzekać sięa się, zrzekać sięają się {{/stl 8}}– zrzec się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, zrzeknę się, zrzeknie się, zrzeknij się, zrzekł się, zrzekła się, zrzekli się {{/stl 8}}{{stl 7}} z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapierać się – zaprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierać się mocno o coś, nie dając się poruszyć lub szukając punktu oparcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaparł się nogami w ziemię. Zaparł się rękami o framugę drzwi. Zaparł się i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odżegnywać się – odżegnać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrzekać się kogoś lub czegoś, stanowczo czemuś zaprzeczać; odcinać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odżegnać się od dawnych przyjaciół. Odżegnywał się od stawianych mu zarzutów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzec się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrzekać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzec — dk Vc, wyrzecrzeknę, wyrzecrzekniesz, wyrzecrzeknij, wyrzecrzekł, wyrzecrzeczony, wyrzecrzekłszy wyrzekać ndk I, wyrzecam, wyrzecasz, wyrzecają, wyrzecaj, wyrzecał, wyrzecany 1. tylko dk «wyrazić coś słowami, mówiąc zakomunikować coś; wymówić,… … Słownik języka polskiego
wyrzekanie — n I 1. rzecz. od wyrzekać. 2. lm D. wyrzekanieań zwykle w lm, reg. «skargi, lamenty, narzekania, utyskiwania» Głośne, płaczliwe wyrzekania. wyrzekanie się rzecz. od wyrzekać się … Słownik języka polskiego
